Emre 19 yaşına geldiği zaman adadan kendi yaptığı gemiyle ayrıldı. Yaklaşık 1 haftadır gemisindeydi. Bütün gününü yeni silahlar tasarlayarak geçiriyordu. Ancak gemide çok fazla yiyecek kalmamıştı ve balık tutmasını beceremiyordu. Ve koskoca gemide yanlız olmaktan fena halde sıkılıyordu. Bi ara güverteye çıktı. O sırada karşısında bir ada olduğunu fark etti. Bu ada çok sessiz ve sakin bir yer gibi görünüyordu. Ancak adanın iskele kısmında bir gemi gördü. Bu geminin üzerinde garip bir korsan bayrağı vardı. Usulca adaya yanaştı ve demir attı. Yanına temelinde sapan olan "Ozonu" ismini verdiği silahını ve zamanında babasının tamirhanesinde bulduğu denizci kılıcını aldı. Anlaşılan o ki gördüğü korsanlar daha yeni gelmişti. Yaklaşık 7 kişiydiler. Karanlıkta sayıları pek belli olmuyordu. Gemileri çok küçüktü. Bu küçük geminin kaptanı ve hatta tayfasından katana taşıyan kişi hariç hepsi zil zurna sarhoş olmuştu. Kaptan birden havaya ateş açtı. O sırada köydeki herkes ışıklarını kapattı. Dışarda korsanlardan olmayan sadece bir kişi vardı ve onun evinin önündeki ışık hala açıktı. Ancak evin içindeki ışık kapalıydı. Emre geminin ön tarafında iyi kamufle edilmiş olan bir butona bastı ve yerleşim yerine doğru yavaş yavaş yürüdü.
Korsan Kaptanı: Heeey!! Sen iri çocuk. Neden sende diğerleri gibi evine girip ışıklarını kapatmadın? Yoksa ölmek mi istiyorsun?
(Tayfa hep bir ağızdan gülmeye başladı. *hahahaha*)
İri Adam: *Şaşkın bir ifadeyle* Neden eve girmem gerekiyor? Beni kim öldürecek ki? Anlayamadım !?
Korsan Kaptanı: Çocuk seni buralarda daha önce görmemiştim o yüzden seni şimdilik affedeceğim. Sen bizim Elmacık Korsanları olduğumuzu bilmiyormusun?
İri Adam: *Kahkaha atmaya başladı ama çok garip bir şekilde* Kaptanınız da Ayşecik o zaman *lalalahlallaaah :D*
(Korsanlar bir anda gerildi. Katana kullanıcısı hariç tüm tayfa ellerini silahlarına doğru götürdü.)
Tayfadan biri: Kes gülmeyi gerizekalı! Kaptanımız senin hayatını bağışladı ama sen teşekkür etmek yerine salakça espiriler yapıyorsun. Seni affetmeyeceğiz.
Emre: Plastik taş saldırısıı!!
(Hepsi tam nişan alacakları sırada Emre ellerine doğru ateş açtı. 2 tanesi hariç hepsini vurdu. Ardından silahını diğer ikisi için hazırladı. Bütün dikkatler Emre'nin üzerine çevrilmişti. O sırada katana kullanıcısı olan korsan sinsi sinsi iri adama doğru yaklaşıyor.)
Tayfadan başka biri: Sen de kimsin lan! Ağızını yüzünü dağıtmadan önce konuşmaya başla.
Emre: Ben Emre. Bende bir korsanım ama sizin gibi değilim :)
(Herkes tekrar sesin geldiği yöne yöneldi. Katana kullanıcısı eli sırtında acı içerisinde bağırıyordu.)
Korsanlar: Yeşiiiiiilllllllll.
Kaptan: Seni lanet olası ne yaptın bizim Yeşilimize?
İri adam: Sizin Yeşiliniz bana arkadan saldırdı. Bende bunu hissettikten sonra bir anda dönmek suretiyle yumruğumu Yeşil'in sırtına vurdum sanırım kemikleri kırıldı. Sol tarafta görünen adada hastane var arkadaşınızı oraya götürebilirsiniz. Kemiğini kırmak istememiştim. Özür dilerim.
Kaptan: Bu iş burada kalmayacakk.
(Kaptan lafını söyledikten sonra hepsi koşarak gemilerine yöneldi. Ancak bir tanesi Emre'nin gemisine yöneldi.)
Uzaktan bir ses: Aaaahhhhhhh omzuuum.
İri adam: Kardeş o ses neydi öyle.
Emre: Sanırım biri benim gemime saldırmaya çalıştı :)
İri adam: Teşekkür ederim bana yardım ettiğin için. İstersen içeri geçelim. Belli ki yoldan gelmişsin. Açsındır sen :)
(Emre ve İri adam içeri geçtiler. Oturma odasında yaşlı bir teyze vardı. Kalktı odasının lambasını yaktı.)
(Ses duyulduktan yaklaşık 1 dakika sonra sürekli duyulan *Emre ve çocuk siz bittinizz* sesleri azalmaya ve bir süre sonra sesler sonlanmaya başladı. Ve köyün ışıkları yeniden yandı.)
İRİ ADAM *Bir Balık Adam* (OSAN)
(Yaşlı teyze bir deniz kızıydı.)
Yaşlı teyze: Osaaaann ben sana belaya bulaşma evde otur demedim mi? Sen niye başını hemen belaya sokuyorsun. Daha köye geleli 1 gün bile olmadı.
Osan: Üzgünüm teyze. Ama onlar ben varken bir daha bu köye yaklaşamayacaklar.
-- Edited by emremutlu on Sunday 30th of September 2012 06:51:46 PM
