Yavaş yavaş kendime gelmeye başlamış gibi hissediyordum. Kafamın ağrısı hafifliyordu sanki. Ya da bilmiyorum belkide bana öyle geliyordu. Ama bir şey açıktı, artık kendimi daha iyi hissediyordum. Hafiften ellerimi falan oynatmaya başladım. Vücudum sanki uyuşmuş gibiydi özellikle de bacaklarım. Birde ağzımı leş gibi hissediyordum. Böyle yapış yapıştı. Bu histen nefret ediyordum. Vücudum tüm bu arbadeden sonra yorgun düşmüştü. Her yerimde bir kusur bulabiliyordum. Galiba en iyisi bir şeyler yemek olacaktı. Hem ağzımın o yapış yapışlığı gider hemde vücudum o yorgunluğunu az da olsa atardı. Acaba bir şeyler var mıdır burada ? Etrafa bakındım ve kimseye özellikle seslenmeden öyle ortaya ''Burada yenecek bir şeyler var mı ? Kendimi ceset gibi hissediyorum. '' dedim. Biraz fazla sesli konuşmuştum. Belkide benim olduğum yerlere yakın değildirler. Biraz bağırırsam daha iyi olur diye düşünmüştüm. Birilerinin beni duymasını ve burada sevdiğim birkaç yemeğin olmasını umdum.