Sipariş olarak hepsi de salata ve kola istemiştiler.Garip bir tercihti.Barmene neden yüzlerini gizlediklerini sorduğunda ''Onun nedeninin buradaki kimsenin bildiğini sanmıyorum.'' diye cevapladı.İstediklerini hazırladın ve masalarına koydun.Sana hiç bakmıyorladı.Bir süre sonra sayıları 5 kadar olan korsanlarla masalarını birleştirdiler ve konuşmaya başladılar.Ne hakkında konuştuklarını merak ediyordun.Masaları bir pencerenin yanına dayanmıştı.Dışarı çıkıp pencerenin oradan dinleyebilirdin...

Burdan duyabiliyordun konuşmaları.Biri

''Senin Talbot olduğunu farzediyorum''
'' Bay Sullivan ve Bay Ekurid''(Vurgulayarak söylüyor Ekurid'i)
''Bu doğru?''
''Yanınızda mı?''
''İlk önce..Parayı görelim.''
''Cuter.''

Bunun ardından korsanlardan birinin masadan kalktığını anladın.Dışarı çıktı fakat seni görmedi.Bir yere gidip bir çuvalla geri içeri girdi.

Çuvalın açıldığını duydun.

''Tam değil mi para?Şimdi onu göreyim.''

''İşte görmüyor musun?''

''Heh...Onun sahte olup olmadığına bakmak gerekecek.''

''Tabiki.''

Bunların ardından bir mal karşılığı para verildiğini anladın.

''Kıvrımlar, renk...Vay, gerçek gibi gözüküyor.''
''Tabiki de gerçek!''
''Bir saniye!Sullivan bu paralar adi bir şekilde sahte!''
''Sizi temin ederim Bay Ekurid-...''
''Hey hey hey hey.Bu beş para etmez sahte paralar.Kimi kandırmaya çalışıyorsun sen?''

''Belki de size sormalıyım...''

''Efendine söyle.İşi batırdın!Hadi Ekurid gidelim burdan!''

''Şu an burdan ayrılabilecek durumda değilsiniz.Şimdi meyveyi verin, parayı alın ve burdan efendice gidin.''

''Adamın dediğini yapın, evlat''

 

Bir meyvenin nasıl sahte olup olmayacağını anlamamıştın...Bir anda içeriyi buhar kaplamaya başladı ve herkes dövüşe tutuştu.

Herkes birbiriyle dövüşüyordu fakat sen pek birşey göremiyordun sonra bir anda yanından metalden erimiş bir yumruk geçti.Sıyırmıştı seni az kalsın ölecektin.Fakat garip bir şeyler olmaya başladı, garip hissediyordun.Savaş sesleri de kesilmişti.Basınç değişiyordu etraf sallanmaya başladı.Bir anda büyük bir patlama meydana geldi ne olduğunu anlamadın bar parçalara ayrıldı sen de 5 metre kadar geriye uçtun.Bayılmıştın.

 

edit: bayılmadan önceki düşüncelerini yazmanı bekliyorum

-- Edited by Hawkeye Mihawk on Sunday 9th of September 2012 04:35:08 PM

Yardım istemenin üzerine yeşilli korsan sana doğru bakıyor.Tam sana doğru geleceklerken arkandam erimiş çelik yumruk atan adam beliriyor.Sen daha farkına bile varmadan onun tarafından öldürülecekken aralarından tüfeği olan bir kız ateş ediyor.Arkandaki adama baktığında kafasından vurulduğunu görüyorsun.Tekrar adamlara bakmak için kafanı çevirdiğinde yeşillinin dibinde olduğunu görüyorsun.''Sen de kimsin?'' diye soruyor.

 

RP OUT:

Korsanların tipleri: http://www.onepiece-roleplay.activeboard.com/t50702147/hayalet-korsanlar-dl-60-milyon-beli/

 

Kodesten çıkalı 3 gün oldu.Başlarda vaktimi kendime gelmeyle, dinlenmekle geçirdim.İşte bu gün annenim sözünü gerçekleştirmeye doğru bir adım atma zamanıydı.Hayalim Korsanlar Kralı olmaktı ve bunu gerçekleştireceğime inanıyordum.Evimden çıktım, adanın merkezine, insanların olduğu yere doğru yürümeye başladım.Hiç param yoktu ve para kazanıp erkenden yola çıkmak için bir yerlerde çalışmak istiyordum.Ama nasılsa adaya bir daha gelmeyeceğim için evimi satıp o parayla bir tekne alıp çabucak bu adadan ayrılmak istiyorum çünkü bu ada bana hep annemi hatırlatıyor hemen köyün emlakçısına(emlakçı varsa tabi yoksa en zenginine yada benzeri birine)gittim ve evimi satılığa koyduğumu söyledim evimi satamam belki diye bir bara gittim ve orada duran barmene ''Hey yanında bir çırağa ihtiyacın varsa beni işe alabilirsin hem hiç param yok hemde biraz kafa dağıtmam lazım geçenlerde annem öldü bu yüzden iş arıyorum'' diyerek hem adama duygu sömürüsü yapıyorum hemde cesur biri olduğumu hafiften gösteriyorum ve cevabını bekliyorum...

Evimi satılığa çıkardığımı söylesem de çok eski bir ev olduğu için içten içe satılmayacağını biliyorum ama belki bir dükkan açmak için alır diye yinede umudu kesmiyorum.Daha sonra bir bara gitmeyi seçmiştim.Barmene burda çalışmayı sorduğumda ''Evet tabiki de burda bir çırağa ihtiyaç var!Her zaman olur.'' diyerek sevecen bir tavırla yaklaştı bana.Duygu sömürüsünü yutmuş gibiydi.Gerekli kıyaferleri vs giyip barda resmen çırak olarak hizmet etmeye başlıyorum.Hava ise kararmaya başlıyor.Barmenin diğer çalışanlarla ''Aman dikkatli olalım arkadaşlar, akşama buraya tehlikeli bir korsan gelecek'' dediğini hatırladım.Korsanlarla anlaşırsam onlarla belki denize açılırım zaten güneş batmaya başlamıştı yakında gelirler garsonluk eğlenceli bir işmiş belki burda ömrüm boyunca çalışrım ahh ne düşünüyorum ben sözümü tutmam lazım ben dünyanın en güçlü korsanlarından biri olucam ve dünyadaki herkes adımı duyduklarında irkilecek ve korkacak derken korsanları beklemye koyuluyorum...

Out:Meyveyi onaylarsanız daha rahat hareket edebilirim.

İn:Akşam olmuştu ve hazırlıklarımız tamamdı.Bara nedense başka korsan tipli herifler de gelmişti kavga olacak bu mükkemmel.En sonunda biri kapıdan içeri girdi.Bu adam çok uzun boylu biriydi ve kapşonu gözlerini gizliyordu.Ağzından sürekli buharlar çıkıyordu.Sanki dersin 20 yıldır nefes almamışta şimdi alıyor öküz herif hiç sevmedim bunu diğer korsanlarla birlikte dövüşeceğim.Derin derin nefes alıyordu.Etrafına baktı ve elini kaldırıp bir işaret yaptı.O bir masaya doğru ilerlerken arkasından da başka korsanlar girdi.Toplamda 5 kişilerdi ve bir masada oturdular.Ben bir gasondum sonuçta hemen siparişleri almalıyım diye düşünerek hemen masalarına gidip siparişleri alıyorum ve geri dönüp barmene siparişlerini söylerken düşünmeden edemiyorum ve barmene sessizce soruyorum ''Hey bu korsanların sorunu ne neden yüzlerini gizliyorlar'' diyorum ve siparişleri hazırlarken cevabını bekliyorum...

Editledim oku.Bayılmadan önce düşündüklerini yaz yani ''neler oluyor! '' gibi.

Kafamı sağıma çeviriyorum barmen ölmüş yatıyor öff gene parasız kaldım iyimi öbür tarafta çalışanlar onun bunun altında yerde yatıyorlar ayağa kalkmak için etrafıma bakıyorum adamlar buradaysa ölü taklidi yapbilirdim ama uhar adam ortaya çıktı korkuyla ne yapacağımı bilemiyordum ama dikkatli baktığımda diğerleride ortaya çıktı ve buhar adamda hiçbir şey yoktu bu demek oluyor ki o logia bir meyve yemiş olmalı yada buharı ile kendine kalkan yapabiliyordurve kendini korumuştur logialara vuramazsın demişti dedem yani ona vuramazdım ve dokanrsam gücüme güç katarım yavaşça ayağa tam kalkmadan ve ''Merhaba siz çok güçlüsünüz herkesi öldürdünüz ama ben yetenekliyimdir ve kurtuldum bana yardım edebilir misiniz?'' diyorum ve bana yardıma geldiklerinde gücünü çalmayı planlıyorum...

Ne sadece bir peki mi şimdi sinirlendim işte hayır sakin olmalıyım yoksa ikinci kişiliğim ortaya çıkacak hemen sakinleştim ve arkalarında yaklaşarak ''Hey siz benim hayatımı kurtardınız size minnettarlığımı göstermek için size katılıp tayfanızı göklere çıkarabileceğime inanıyorum bana sadece bir şans verin'' diyorum sanki yalvarıyormuş gibi oldu ama herneyse şimdilik onların yanından bulunmam yeterli çünkü o logia gücünü istiyorum kısa aralıklarla olsada bunu yapmak istiyorum tabii ve onların cevabını aldıktan sonra ''Bizim/Sizin tayfanın adı ne'' diyede soruyorum...

Güverteye çıktığında tayfadaki herkesi görüyorsun.Omzuna bir el dokunuyor.Bu buhar adam idi."Bize katılmak mı yoksa ölmek mi istiyorsun?Dün yaptığın şeyler yüzünden bunu anlayamadık."

-- Edited by Hawkeye Mihawk on Monday 10th of September 2012 01:30:53 PM

Evet şimdi tepeleme sırası bende hepinizi öldürücem ama bir sorun var bu meyve nasıl kullanılıyor bilmiyorum adam kullanırken görmemiştim sadece buharmı üretebiliyorum kaçsam mı acaba diye düşünürken özelliğim bitiyor ve beni hepsi görebiliyor o sırada beyazlı adam bana sivri bir silah saplıyor ama zehirli galiba bu adamlar beni öldürecek kahretsin ooo beni aldılar gidiyorum en azından ölüme terketmediler kurtuldum gibi hissediyorum ama hafiften gözlerime kararıyor...

Mal gibi olmuştum hareket bile edemiyordum zaten herkes limandaki herifle konuşurken ben ve beni taşıyan adam köşede bekliyoruz şimdi banada güvenmiyorlar güvenmedikleri için konuşmanın gizli tutulması gerekiyor galiba herneyse sonunda bir gemideyim ama hala hareket edemiyorum ve uykumda bastırıyor herneyse sabah konuşurum heralde ya ölürsem diye düşünürken uyuyakalıyorum sonra yüzüme vuran iğrenç güneş herneyse şimdi nerdeyiz onu öğrenmem lazım diye güverteye çıkıyorum ve dünkü adamları arıyorum...

Yeşilli isteğini kabul ediyor fakat deneme aşamasında olduğunu, yanlış bir hareketinde daha öleceğini söylüyor.Sonra sana kendilerini tanıtmaya başlıyorlar.


Sullivan Elgro- Bu yeşilliydi.
Ekard Ekurid- Buhar adam.
Leumas Yushakuri- Beyezlı adam sana zehir saplayandı.
İshira- Esmer kız.
Maw Pal- Tüfekli kız.

"Buhar doğal olarak suyun kaynama noktasından daha sıcaktır.Daha yüksek sıcaklıklarda olanlarına ise kızdırılmış buhar denir.İşte bunu da ayarlayabilirsin fakat kapalı alanlarda çevrendekilere zarar verebilir.Bardaki patlamanın nedeni ise benim buharların birazı su hale gelmeye başlamıştı.O erimiş metal adamınki ile temas edince buhar patlaması oluştu.Anlatabileceklerim bunlar sonra ben dövüşürken iyice anlarsın.Benimle kal ve sana birkaç şey öğreteceğim."
Sullivan, Ekurid'İn yanına geliyor "Ekurid.Sıradaki adam için konuşalım.Benle gel ve sen de gel."

Seni çağırmıştı. Sullivanı takip etmeye başlıyorsunuz...

"Grand Line'dan döndük."
"Evet."
"Orası bize göre bir yer değil"

Bu adamlar sana göre adamlar değildi.Kaptan Sullivan olduğuna göre onun da gücünü almaya değecek kadar iyi bir yeteneği olduğunu düşündün.Tabii meyvesi varsa.Bunu ona dokunursan zaten anlayacaktın.Gemide daha önce gördüğün kayıklar vardı.

Bir odaya girdiniz.Sullivan bir masaya oturdu.
"Yeni avımız "Başkan" lakaplı birisi, Ekurid.
"Hakkında bir bilgi var mı?"
"60 yaşında biri.Hükümet tarafından korunma altında.Onu en son Loguetown'da görmüşler"
"Hehe..Yola çıktık bile değil mi?"
Başıyla onaylıyor Sullivan.
"Ve seni de bu görevde deneyeceğiz"


Loguetown'a gidiyordunuz ve orası baya uzaktı.

Grandlinea hiç gitmeyecek bir tayfa ile iş yapamam bu adamlar bana karşı idi kaptanı öldürüp marinelerden ödülünü alı sonra marinelere kosan olduğumu açıklayacağım ve afallayacaklar ardından kaçıp başıma konulan ödül ile tüm dünyaya nam salacağım o uyuduğunda buhara dönüşüp odasına girip kafasını alıp kayıklarla kaçacağım ama kafasını koparmak için bir şeye ihtiyacım vardı ve Ekridden bir kılıç istedim...

İlerledin, ilerledin.En sonunda uzakta bir kara parçası gördün.Yaklaştığında ada olduğuna kanaat getirdin.

Köylülerden birine sordun.Sana yolu tarif etti ve karargaha ulaştın.

Kafayı gösterince yüzü hep kapalı göründüğü için kim olduğunu anlamadılar.Sen de Sullivan olduğunu söyledin.Paranı alacakken başka bir marine durdurdu."Dur! Onu tanımıyor musun? O Kopyacı Guapyn başında 3 milyon beli ödül var!" dedi elindeki posteri göstererek.. Seni tanıyorlardı.Peşinden koşmaya başladılar.

Hassiktir bunu düşünmemiştim ne ara haberleri olduda başıma ödül koydular onları dolandırsaydım daha yüksek bir ödül alacaktım bu kesindi ama bunları düşünecek vaktim yok hepsi üstüme doğru koşuyordu dur bir saniye hepsini yok edebilirdim o meyve buhar yani hepsini yakabilrdim ilk önce kaçmaya başladım ve ateş ederlerse diye logia yani buhar halime geçtim ve uçarak uzaklaştım 5 dakikam vardı kafayı elimden attım ve buhar halimde uçarak oradan limana doğru yani teknemin olduğu yere doğru koşmaya(meyvenin smoker gibi havada gitme yeteneği varsa o şekilde havada giderek) başladım onlar ise arkamdaydı planım ise limanda hepsini atlatmaktı...

Hepsi üstüme geliyordu ve buharın sıcaklığını onlara karşı kullanacktım hepsi yaklaştığı sırada etrafa buharı yayıp onları sıcağımla yakıyordum hemde aynı zamandanda buharın içinde onları suya atıyordum.

bu meyveye dönüşüm bana şimdilik zorluk çektiriyor ama ileride işime yarayabilir ben bile yorgunluktan terlemiştim adadan uzaklaşana kadar kayığımda kürek çekmiştim ama bütün geceden beri yorulmuştum kendimi emniyete aldığımı düşünerek uyumaya karar verdim...